ลุ่น, ลุ่น ๆ หมายถึง ว. ด้วน, กุด, เช่น ไก่หางลุ่นเพราะถูกถอนขนหางหมด; ห้วน เช่นพูดลุ่น ๆ ไม่น่าฟัง; ควรมีประดับตกแต่ง แต่ไม่มี เช่น ตะพดหัวลุ่นคือ ตะพดไม่ได้เลี่ยมหัว ชกด้วยหมัดลุ่น ๆ คือ ชกด้วยหมัดล้วน ๆไม่ได้ใส่นวมเป็นต้น.
ว. มีตอนปลายสุดหายเหี้ยนไปหมด เช่น นิ้วลุ่นตุ้นหางลุ่นโตง.
ว. มีตอนปลายสุดหายเหี้ยนไปหมด เช่น นิ้วลุ่นตุ้นหางลุ่นโตง.
(ปาก) ก. เอาใจช่วยเต็มที่ เช่น นั่งลุ้นฟุตบอลอยู่ข้างสนาม,สนับสนุน เช่น ลุ้นให้ได้ตำแหน่ง.
(แบบ) ก. ลบออก, ตัดออก. (ส.; ป. ลุตฺต).
(แบบ) น. นายพราน. ก. โลภ, อยากได้, มักได้. (ส.; ป. ลุทฺธ).
[ลุบทะกะ] (แบบ) น. นายพราน. (ส.; ป.ลุทฺทก).
ว. ตํ่า (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับนํ้าที่ไหลท่วมได้หรือนํ้าขึ้นถึง)เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.